ó svo fljótt

er ég sú eina sem finnst tíminn þjóóóóóta áfram á ógnarhraða?! ég veit ég hljóma eins og sjötug kerling en ég sver það, mér finnst alltaf annað hvort vera mánudagur eða föstudagur... ef út í það er farið, finnst mér alltaf vera föstudagur. þetta þýðir að mér leiðist ekkert svakalega, en þetta þýðir líka að ég kem engu í verk sem ég ætla mér. ég lofa kannski að gera eitthvað "á morgun" en svo er hnippt í öxlina á mér og þá er liðinn mánuður og ég ekkert farin að gera. ekki gott! dálítil breyting á lífstíl frá því í englandi í fyrra, þar sem ég var meira í því að sofa fram á hádegi og njóta mín, hehe. samt betra svona held ég :)
síðasta helgi var góð - kollan kom í mat til mín á föstudaginn, áður en hún flaug norður yfir heiðar til þess að nema læknalistina af akureyrardoktorum.. miðað við mikla list að þræða nál á sínum ektamanni held ég bara að hún eigi eftir að spjara sig vel:) virkilega gaman hjá okkur í þessu annars fámenna matarboði, mikið kjaftað og hlegið:)